سالی دیگر، پر از رنج و اندوه، بر ملت ایران و ملل مسلمان گزشت، و هیچ خردورزی پا به میدان نگزاشت تا بر این آتش جنگ ویرانگر جاری در بین مسلمان‌ها آبی بریزد و بگوید: «يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا». گویا هشدار مولی امیرالمؤمنین در حق ما محقق گشته که فرمود: «امر به معروف و نهی از منکر را واننهید که بدترین شما بر شما مستولی می‌گردد، آنگاه هرچه دعاء کنید مستجاب نمی‌گردد.» و اکنون این چنین است و خشک‌سالی‌های پی در پی نیز بر این عذاب تدریجی هلاک‌کننده افزون گشته و عرصۀ حیات را تنگ‌تر و سخت‌تر ساخته است. اما چون فرمودۀ حق‌تعالی است که از درگاهش مأیوس نشویم و از استغاثه و تضرع دست نکشیم، باز هم به آستان او پناه می‌جوییم و دست دعاء به سوی او برمی‌کشیم و به لابه و زاری از حضرتش فیض بیشتر و فضل و رحمت و مبارکی و افزونی هرچه تمام‌تر می‌طلبیم.
ما در اعماق وجودمان، نیازمند مرحمت و برکت اوییم. خداوندا عفو خود را نصیبمان گردان و از معصیت‌ها و گمراهی‌ها و جهالت‌ها و تعصباتمان درگزر، و به عظمت و کرامت خود، آب عشق و محبت و مودت را بر آتش کینه‌ها و عداوت‌ها و خشونت‌طلبی‌ها و جنگجویی‌هامان فروریز، و سال نو را در قلب‌هامان تازه گردان و به اندیشه و خرد ما مبارکی عطاء فرما، تا با تکیه بر نصرت تو، و امیدواری بر عنایت تو، همۀ مردم جهان و نیز ملت بزرگوارمان به سوی آزادی و عدالت و امنیت و عقلانیت و توسعه و آبادانی گام بردارند.
حلول سال یکهزار و سیصد و نود و هفت را، با توسل به آستان ربوبی، جهت تحقق بخشیدن به آرمان‌های ملت شریف و عزیز ایران زمین، به همگان تبریک می‌گویم و امیدوارم آفریدگار هستی ما را به فراموشی نسپرده باشد و به عنایت ویژۀ خود، گرهی از کار مسلمانان بگشاید. آمین یا رب العالمین
سید علی‌اصغر غروی
نوروز سال یکهزار سیصد و نود و هفت هجری شمسی